اخبار و آثار حضرت امام رضا علیه السلام 491

در مواعظ و نصایح

کلید/ اقبال/ یوسف صدیق

هر کس با مردم براستى سخن گوید، مردم او را از خود مى‏دانند، فقر و نادارى کلید رنج و محنت است.

دلها اقبال و ادبار و نشاط و سستى دارند، هر گاه دل اقبال کند در او فهم و بصیرت پیدا مى‏گردد.

و هر گاه پشت نماید خسته و ملول میگردد، پس از دل خود در هنگام اقبال استفاده کنید، و در وقت سستى و خستگى ترک گوئید، در کارهاى نیک هنگامى که بى‏اعتبار شود خیرى نیست.

گروهى از صوفیه خدمت آن حضرت رسیدند و گفتند: اکنون که مامون امور خلافت را به تو واگذار کرده است و تو از همگان به این امر شایسته هستى، اینک باید لباس پشمى بپوشى و جامه‏هاى خشن در برکنى.

امام علیه السلام فرمود: از امام ، عدل و داد مورد انتظار است، امام هر گاه سخن‏

گفت راست بگوید، و هر گاه حکم کرد عدالت داشته باشد، و هر گاه وعده کرد به وعده خود عمل کند.

خداوند متعال میفرماید: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَةَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ.

یوسف صدیق علیه السلام لباسهاى زیبا و گرانبها میپوشید و بر مخده‏ها و کرسیهاى فرعون تکیه میکرد

================

آینه مثال
http://stmoosavi.tebyan.net/  

======================================

کامل الزیارات-ترجمه ذهنى تهرانى         804    نقل حدیث ام ایمن به روایت علیا مخدره حضرت زینب کبرى بنت امیر المؤمنین علیها السلام .....  ص : 798

نظیر پى‏کننده ناقه صالح  

دنباله حدیث شریف امّ ایمن ترجمه: سپس جبرئیل به من گفت:

اى محمّد برادرت پس از تو منکوب و مغلوب امّتت قرار گرفته و از دشمنانت در تعب و رنج واقع مى‏شود، و بعد از تو او را بدترین مخلوقات‏ و شقى‏ترین مردم مى‏کشد، قاتل آن حضرت نظیر پى‏کننده ناقه صالح است، وى به منظور انجام این کار به شهرى هجرت مى‏کند که آن شهر محلّ نشو و نماى شیعه و پیروان آن حضرت و فرزندش مى‏باشد، در آن شهر ابتلائات ایشان (اهل بیت علیهم السّلام) بسیار مصیبت به ایشان عظیم مى‏باشد، و این سبط شما (جبرئیل با دست اشاره به حضرت حسین علیه السّلام نمود) با جماعتى از فرزندان و اهل بیت شما و نیکانى از امّتت در کنار فرات واقع در سرزمینى که به آن «کربلا» مى‏گویند کشته مى‏شود.

....

http://www.tebyan.net/Weblog/stmoosavi/index.aspx

--------------------

آینه مثال

مثل یاتمثیل های خود رادر محل ثبت نظر بنویسید!

زندگانى حضرت امام حسین علیه السلام         112    مبارزه بنى هاشم علیهم السلام .....  ص : 50

یکى از کبوتران حرم

در کتاب: کامل الزیاره از ابو سعید روایت میکند که گفت: در آن موقعى که عبد اللَّه بن زبیر با امام حسین در خلوت تکلم نمود و سخن آنان طولانى شد امام حسین متوجه مردم گردید و به آنان فرمود: این مرد یعنى ابن زبیر بمن مى‏گوید: تو نظیر یکى از کبوتران حرم باش. در صورتى که اگر من در فاصله یک ذراع از حرم کشته شوم براى من محبوبتر است از اینکه در یک وجب فاصله با آن شهید شوم. اگر در کربلا کشته شوم برایم محبوبتر است از اینکه در مکه شهید گردم.

http://www.tebyan.net/Weblog/stmoosavi/index.aspx

--------------------

آینه مثال

مثل یاتمثیل های خود رادر محل ثبت نظر بنویسید!

زندگانى حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام         322    بخش سى و ششم راجع به کفر قاتل‏هاى امام حسین علیه السلام و ثواب لعن بر آنان .....  ص : 320

مثل شخصى در رکاب پیامبران :

در کتاب کامل الزیارات از کعب نقل میکند که گفت: اول کسى که از مردم قاتل امام حسین را لعنت کرد حضرت ابراهیم خلیل علیه السّلام بود. آن حضرت از فرزندان خود نیز تعهد گرفت که قاتل حسین را لعنت کنند.

پس از حضرت ابراهیم حضرت موسى قاتل امام حسین را لعنت کرد و به امت خود دستور داد تا او را لعنت کنند.

سپس حضرت داود این عمل را انجام داد و به بنى اسرائیل فرمود: قاتل امام حسین را لعنت نمودند.

پس از داود حضرت عیسى بن مریم قاتل حسین علیه السّلام را لعنت کرد و به بنى اسرائیل دستور داد تا قاتل حسین را لعنت نمودند. آنگاه به آنان فرمود:

اگر روزگار امام حسین را درک کردید از یارى کردن آن بزرگوار کوتاهى نکنید، زیرا کسى که در رکاب حسین شهید شود مثل شخصى است که در رکاب پیامبران در حالى شهید شده باشد که بجنگ روآور بوده و پشت به جنگ نکرده باشد. گویا، من به بقعه امام حسین نظر مى‏کنم. هیچ پیغمبرى نبود مگر اینکه بزیارت کربلا رفت و در آنجا توقف نمود و فرمود: تو یک بقعه پر خیر و برکتى هستى. ماه درخشنده‏اى در تو دفن خواهد شد.

ماه درخشنده

http://www.tebyan.net/Weblog/stmoosavi/index.aspx

--------------------

آینه مثال

مثل یاتمثیل های خود رادر محل ثبت نظر بنویسید!

زندگانى حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام         327    بخش سى و ششم راجع به کفر قاتل‏هاى امام حسین علیه السلام و ثواب لعن بر آنان .....  ص : 320

  مثل یک لقمه

عمر بن سعد گفت: من ریاست و سر لشکرى این لشکر را عهده‏دار شده‏ام که بجنگ حسین بروم. جز این نیست که قتل حسین و اهل بیت او براى من مثل یک لقمه‏اى است که آن را بخورم. یا نظیر یک شربت آبى است که آن را بیاشامم هنگامى که حسین را شهید نمایم متوجه ملک رى خواهم شد.

کامل به عمر بن سعد گفت: اف بر تو باد!! تو در نظر دارى حسین را که پسر دختر پیامبر اسلام است شهید کنى؟ اف بر تو و دین تو! اى عمر! آیا سفیه و از راه هدایت گمراه‏شده‏اى. آیا نمیدانى که بجنگ چه کسى میروى؟ و با چه کسى میجنگى؟

إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ!! بخدا قسم اگر دنیا و ما فیها بمن داده شود که یک نفر از امت حضرت‏  محمّد صلّى اللَّه علیه و آله را بقتل برسانم قبول نخواهم کرد. تو چگونه جرات میکنى حسین را که پسر دختر پیغمبر اعظم اسلام است شهید نمائى؟ فرداى قیامت که بر پیامبر خدا وارد شوى جواب آن حضرت را چه خواهى گفت! در صورتى که، فرزند و نور چشم و میوه دل آن حضرت را شهید نموده باشى؟ همان حسینى که پسر بزرگترین زنان عالم، پسر سید الوصیین و بزرگ جمیع جوانان اهل بهشت میباشد در صورتى که حسین در این زمان براى ما نظیر جدش رسول خدا است براى مردم آن زمان. اطاعت حسین مثل اطاعت جدش پیغمبر خدا بر ما واجب است. حسین صاحب اختیار بهشت و دوزخ است. اکنون هر تصمیمى که دارى بگیر. من خدا را شاهد میگیرم که اگر تو با حسین محاربه کنى، یا او را شهید نمائى، یا بر علیه وى یا بر قتل او قیام کنى جز اندک زمانى در این دنیا باقى نخواهى بود.

عمر بن سعد در جواب کامل گفت: آیا تو مرا بوسیله مرگ میترسانى؟ در صورتى که من پس از کشتن حسین رئیس هفتاد هزار (000، 70) سوار خواهم بود و استاندار ملک رى خواهم شد.

....

نظیر یک شربت آب // فرزند و نور چشم و میوه دل آن حضرت//  حسین در این زمان براى ما نظیر جدش رسول خدا است براى مردم آن زمان/// اطاعت حسین مثل اطاعت جدش پیغمبر خدا//

http://www.tebyan.net/Weblog/stmoosavi/index.aspx

--------------------

آینه مثال

مثل یاتمثیل های خود رادر محل ثبت نظر بنویسید!

زندگانى حضرت زهرا علیها السلام(روحانى)         851    ترجمه: .....  ص : 850

نظیر مرغى که دانه برچیند:

 شیخ مفید در امالى خود از امام صادق علیه السّلام روایت کرده:

روز قیامت که فرا رسد خداوند توانا خلق اوّلین و آخرین را در یک زمین جمع مى‏کند.

آنگاه منادى ندا مى‏نماید: چشمان خود را ببندید و سرهاى خود را به زیر افکنید تا فاطمه دختر حضرت محمّد صلّى اللَّه علیه و آله و سلّم عبور کند. مردم چشمان خود را مى‏بندند و حضرت فاطمه‏ در حالى که بر یکى از ناقه‏هاى بهشتى سوار است مى‏آید و تعداد هفتاد هزار ملک آن بانوى با عظمت را مشایعت مى‏نمایند. آنگاه حضرتش در یکى از مکانهاى شریف قیامت توقف مى‏کند و پیراهن خون آلود حضرت امام حسین را به دست مى‏گیرد و مى‏گوید:

بار خدایا! این پیراهن فرزند من حسین است، تو مى‏دانى با او چه عملى انجام دادند.

پس از آن از طرف خداوند رئوف خطاب مى‏رسد: من هر عملى که موجب خوشنودى تو باشد انجام خواهم داد. حضرت زهراى اطهر خواهد گفت:

پروردگارا انتقام مرا از قاتلین فرزندم بگیر! خداوند قهار دستور مى‏دهد: گروهى از آتش جهنّم بیرون مى‏آیند و کشندگان امام حسین را نظیر مرغى که دانه برچیند از صحراى محشر مى‏ربایند و به طرف دوزخ بازمى‏گردند و آنان را دچار انواع عذاب مى‏نماید.

سپس فاطمه اطهر بر ناقه خویشتن سوار و داخل بهشت مى‏گردد. آن ملائکه‏اى که حضرت فاطمه را مشایعت مى‏کردند و فرزندان بزرگوار آن حضرت نزد آن بانو خواهند بود و دوستان ایشان طرف راست و چپ آنان قرار مى‏گیرند.

http://www.tebyan.net/Weblog/stmoosavi/index.aspx

--------------------

آینه مثال

زندگانى حضرت امام حسین علیه السلام         78    مبارزه بنى هاشم علیهم السلام .....  ص : 50

خار

. تیرهائى که به زره امام حسین فرو رفته بودند نظیر خارهائى بود که در پوست خارپشت وجود دارد! روایت شده: کلیه آن ضربه‏ها بر جلو بدن امام حسین وارد شده بود. (زیرا امام علیه السلام نظیر پدرش حضرت امیر هرگز پشت بدشمن نمیکرد و فرارى نمیشد) امام علیه السلام ساعتى توقف کرد تا استراحت نماید، زیرا از جهاد ضعیف شده بود.

در آن هنگامى که ایستاده بود ناگاه سنگى آمد و بر پیشانى مبارکش اصابت کرد.

وقتى خواست خونهاى صورت مبارک خود را با گوشه لباس بگیرد ناگاه تیرى که تیز و مسموم و سه شاخه بود آمد و بر سینه و بنا بقولى بر قلب مقدسش فرو رفت! امام حسین فرمود:

بسم اللَّه و باللَّه و على ملة رسول اللَّه‏

سپس سر مبارک خود را بطرف آسمان بلند کرد و فرمود: اى خداى من! تو میدانى این مردم شخصى را میکشند که در همه روى زمین پسر پیغمبرى غیر از او وجود ندارد.

http://www.tebyan.net/Weblog/stmoosavi/index.aspx

--------------------

آینه مثال

زندگانى حضرت امام حسین علیه السلام         54    مبارزه بنى هاشم علیهم السلام .....  ص : 50

نظیر شخصى اسیر:

بعد از عون بن عبد اللَّه عبد اللَّه بن حسن بن على بن ابى طالب علیه السلام براى جهاد در راه خدا قیام نمود. ولى در بیشتر روایات مى‏نویسند: وى قاسم بن حسن علیه السلام بود. او کودک صغیرى بود که بالغ شده بود. هنگامى که امام حسین علیه السلام به او نگاه کرد و دید براى مبارزه قیام نموده است با وى معانقه کرد و هر دو بقدرى گریستند که غش نمودند. سپس از امام حسین علیه السلام اجازه جهاد خواست. ولى آن بزرگوار اجازه نداد. آن کودک همچنان دستها و پاهاى امام علیه السلام را میبوسید تا اینکه به او اجازه داد. وى در حالى که اشکهایش بصورتش میریخت متوجه کارزار شد و این رجز را میخواند:

             1- ان تنکرونى فأنا ابن الحسن             سبط النبى المصطفى و المؤتمن‏

             2- هذا الحسین کالاسیر المرتهن             بین اناس لا سقوا صوب المزن‏

 (1) 1- یعنى اگر مرا نمى‏شناسید من پسر حسن هستم که او سبط پیامبر بر- گزیده و امین است 2- این حسین است که نظیر شخصى اسیر در بین این مردم مى‏باشد. خدا کند این مردم از باران رحمت خدا سیراب نشوند.

http://www.tebyan.net/Weblog/stmoosavi/index.aspx

--------------------

آینه مثال

زندگانى حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام         204    بخش بیست و ششم در باره اخلاق و رفتار و یاران امام حسین علیه السلام .....  ص : 199

مقدار آبى در ته  :

در کتاب حلیه میگوید: هنگامى که لشکر کفر نزد امام حسین وارد شدند و آن حضرت یقین کرد که آنان با وى قتال خواهند کرد به یاران خویش فرمود: دشمن چنان که مى‏بینید نزد ما آمده است. دنیا دیگرگون شده و نیکوکارى و حلاوت آن به تلخى مبدل گردیده چیزى از آن باقى نمانده مگر مقدار آبى که در ته ظرف باقى باشد و الا زندگى است پست نظیر چراگاهى وخیم. آیا نمى‏بینید که حق عملى نمیشود و از باطل جلوگیرى نمیگردد، تا اینکه شخص مؤمن براى ملاقات خدا راغب شود. من مرگ را جز سعادت نمى‏بینم و زندگى با ستمکیشان را غیر از ملال‏ نخواهم دید!! سپس وقتى متوجه کربلا گردید متمثل به این اشعار شد:

1-

         سأمضى فما بالموت عار على الفتى             اذا ما نوى خیرا و جاهد مسلما

1- یعنى من از دنیا میگذرم و مرگ از براى جوانمرد عیب و عار نیست بشرطى که نیت او خیر باشد و در حالى جهاد کند که مسلمان باشد.

2- و شخصا به مردان نیکو کار احسان نماید، و با شخص ناپسند و مجرم مفارقت و مخالفت کند. 3- من جان خویشتن را (براى فدا کارى) مقدم میدارم و تصمیم بقاى آن را ندارم، تا در روزگار با لشکرهاى انبوه مواجه گردیم. 4- اگر زنده بمانم مذمت نمى‏شوم و اگر بمیرم ملامت نخواهم شد.

ولى براى تو (اى شخص ناجوانمرد!) همین بس که با ذلت زندگى کنى و دماغت به خاک مالیده شود!

چراگاهى وخیم

http://www.tebyan.net/Weblog/stmoosavi/index.aspx

--------------------

آینه مثال

مثل یاتمثیل های خود رادر محل ثبت نظر بنویسید!

---------------------------------------------

زندگانى حضرت امام حسن مجتبى علیه السلام         203    بخش بیست و ششم در باره اخلاق و رفتار و یاران امام حسین علیه السلام .....  ص : 199

نظیر غلام‏ها فرار نخواهم نمود :

 در روز عاشورا به امام حسین گفته شد: تسلیم حکم پسر عمویت یزید باش فرمود: نه بخدا قسم، من خودم را بدست خویشتن ذلیل شما نخواهم کرد و نظیر غلام‏ها فرار نخواهم نمود. سپس فریاد زد: اى بندگان خدا! من از هر شخص متکبرى که بروز حساب یعنى قیامت ایمان نیاورد به پروردگار خودم و پروردگار شما پناه میبرم. آنگاه فرمود:

موت فی عز خیر من حیاة فی ذل‏

یعنى مردن با عزت بهتر از زندگى با ذلت است. آن روزى که آن بزرگوار شهید شد این اشعار را خواند:

1-

الموت خیر من رکوب العار 2- و العار اولى من دخول النار.

3- و اللَّه ما هذا و هذا جارى‏

1- یعنى مرگ از مرتکب شدن عار بهتر است. 2- و عار از داخل شدن در جهنم اولى و سزاوارتر است. 3- بخدا قسم که این و آن جارى نخواهند بود.

http://www.tebyan.net/Weblog/stmoosavi/index.aspx

--------------------

آینه مثال

مثل یاتمثیل های خود رادر محل ثبت نظر بنویسید!

غفلت !

 غفلت براى چشم دل مثل عروض خواب است بر چشم سر، و همان طور که اگر کسى شخص خواب را متنبه و بیدارش نماید ولى او چشم خود را باز نکند که دیدنیها را به بیند واضح و مسلم است که وى کورى و نادانى را بر بینائى و دانش اختیار نموده است، همچنین است هدایت و راهنمائى انبیاء نسبت بکسانى که بعد از بیانات عالیه آنها چشم دل خود را نگشایند و کورى دل را بر بصیرت و بینائى ترجیح دهند که چنین اشخاص را جاحد و معاند گویند.

نام کتاب: طرائف الحکم یا اندرزهاى ممتاز

نویسنده: میرزا احمد آشتیانى-

ناشر: کتابخانه صدوق- تهران: 1362 ش‏

طرائف الحکم یا اندرزهاى ممتاز    ترجمه‏ج‏2    128    ترجمه جلد 2